قاسم روانبخش*

 از زمان پیروزی دکتر احمدی نژاد در انتخابات نهم تا کنون نزدیک به دو سال میگذرد؛ پدیدهای که با هیچ یک از معیارهای سیاسی و اجتماعی رایج دنیا قابل پیشبینی نبود؛ احزاب قدرتمند کشور از جناحهای مختلف از نامزدی افرادی غیر از آقای احمدی نژاد حمایت می کردند ولی در نهایت ملت رئیس جمهوری را برگزید که ریشه در هیچ یک از جریانات سیاسی و احزاب نداشت.

 مواضع و اظهارنظرهای شتابزده برخی از این احزاب و گروهها علیه رئیس جمهور پیش از فعالیت رسمی دوره ریاست جمهوری ایشان بسان نشان دادن کارت قرمز از سوی داور به بهترین بازیکن تیمی بود که هنوز در آستانه ورود به بازی بود! پس از آغاز فعالیت دوره ریاست جمهوری نیز برخی رسانه های گروهی به جای تشویق تیم خودی، تیم رقیب را تشویق کرده و همچنان با تیترهای جنجال برانگیز به تضعیف بهترین بازیکنان تیم ملی! می پردازند.

 ظاهراً رقیب در داخل میدان فعالیت و تلاش و خدمت نیز بهترین بازیکنان را شناسایی کرده، همواره اطراف آنان را گرفته تا نتوانند درست فعالیت کنند! با مروری بر تیترهای روزنامه های مدعی اصلاح طلبی و برخی روزنامه های دیگر و سایتهای موجود به راحتی میتوان ادعای فوق را اثبات کرد.

 با تأمل بر مواضع افراد و گروهها علیه دولت و تجزیه و تحلیل آنها ثابت می شود که مخالفتها همه از یک سنخ نیستند؛ بلکه هر حزب و گروهی با انگیزه و هدف خاصی با رئیس جمهور و دولت نهم به مخالفت برخاسته است که در ذیل به آن ها می پردازیم:

 1- تصفیه حسابهای رقابتهای انتخاباتی

 در این دسته می توان به عنوان نمونه به مواضع یکی از روزنامه های معروف در دو سال گذشته اشاره کرد! ظاهراً این روزنامه به دلیل حمایتهای گسترده ای که در ایام انتخابات از کاندیدای مورد حمایتش داشته و به دلیل علاقهِ خاص مدیرمسؤول آن به ایشان، به رغم حمایتهای گسترده و خاص مقام معظم رهبری از شخص رئیس جمهور و دولت نهم، بنا ندارد از میدان رقابت های انتخاباتی فاصله بگیرد و همواره به رئیس جمهور کشورمان به چشم رقیب انتخاباتی می نگرد! از این رو نه تنها حاضر نیست در جهت تقویت دولت یا ارائه گزارشی مثبت از عملکرد آن برای مردم مقاله ای به چاپ برساند بلکه گویا مترصد است نقطه ضعفی از دولت مشاهده کند تا از کاهی کوه بسازد و اثبات کند که دولت، توانمند نیست، تعادل ندارد و ...! البته در بسیاری از موارد نیز ضعفها بر اساس تفسیر و زعم اداره کنندگان آن روزنامه است!

 نیم نگاهی به مطلب این روزنامه در تاریخ 26/2/86 با عنوان «تعادل محور باشید» مدعای فوق را به خوبی ثابت می کند. زیر سؤال بردن برخورد دولت نهم با پدیده دستگیری و آزادی نظامیان متجاوز انگلیسی که هر دوی آنها حکیمانه و با تدبیر انجام شد و در آن شرایط، بسیاری از معادلات سیاسی و نظامی دشمن را بر هم زد، و هم نشان داد که ایران اسلامی هوشیار است و در ایام تعطیلات نوروزی نیز، مرزبانان دلاورش با چشمان تیزبین خود تمام تحرکات بیگانگان را در منطقه زیرنظر دارند و هم نشان داد که ملت ایران اهل گذشت و عفو و اغماض است، آن هم به مناسبت میلاد با سعادت پیامبر رحمت، حضرت محمد(ص)؛ البته پس از دریافت نامه عذرخواهی رسمی از سوی دولت انگلیس. در یک جمله اگر بخواهیم پروژه دستگیری نظامیان انگلیسی تا آزادی آنها را تحلیل کنیم، میتوان به مواضع شتابزده شگفت انگیز دولت بلر مراجعه و سپس استعفای زودهنگام نخست وزیر حزب محافظه کار انگلیس را تحلیل کرد و از این زاویه به تحلیل ناشیانهِ سرمقاله نویس این روزنامه نگریست که پیشنهاد می کند، می بایست رئیس جمهور آنها را با همان لباس نظامی تحویل نیروهای عراقی می داد! و آقای توکلی چه خوب گفت که اگر جای احمدی نژاد، خاتمی نشسته بود، برای این اقدام او چقدر هورا می کشیدند!

 یکی دیگر از موضوعاتی که سرمقاله نویس این روزنامه به شدت به آن تاخته، اقدام انقلابی و سریع دکتر احمدی نژاد در عزل مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره بیمه ایران بود که در نظام اسلامی ایران برای اولین بار این گونه تصمیمات تجربه می شود. مردم ایران همواره از رسانه های جمعی می شنیدند که در چین و ژاپن و ... وزیر یا نخست وزیر متخلف یک شبه از کار برکنار می شود؛ ولی مع الاسف در برخی موارد متخلفان در ایران انقلابی و اسلامی تشویق می شدند و در صورت عزل، پست بالاتری دریافت می کردند! این برای اولین بار است که دولت نهم وزیر ضعیف خویش را خود کنار می گذارد و با مجموعه های متخلف تحت امرش این گونه برخورد می کند و در انتظار پیچ و خمهای دستگاه قضایی که گاهی سال ها فرصت می طلبد، نمی نشیند. اگرخوشبینانه به زیر سؤال بردن این گونه اقدامات که دل ملت ایران را شاد و متخلفان را دچار وحشت و اضطراب می کند، از سوی این روزنامه نگاه کنیم باید آن را به حساب تصفیه حسابهای انتخاباتی گذاشت! وگرنه نمونه این اقدامات انقلابی در دولت عدالت گستر امیر مؤمنان(ع) نیز زیاد به چشم می خورد. زمانی که آن زن مسلمان از استاندار حضرت شکایت کرد، علی(ع) بلافاصله حکم عزل او را نوشت و برایش فرستاد.

 2. زمینه سازی برای پیروزی در انتخابات دهم

 از آنجایی که بسیاری از احزاب، گروهها و شخصیتهای مختلف، آقای دکتر احمدی نژاد را رقیب اصلی خود در انتخابات دهم می دانند، می کوشند بر نقاط قوت دولت ایشان که بسیار زیاد است -پرده پوشی کنند و نقاط ضعف پنداری یا احیاناً احتمالی و کوچک را با تبلیغات رسانه ای آنچنان بزرگ نمایند که دولت ایشان را ناکارآمد جلوه دهند تا بتوانند در انتخابات دهم بر ایشان پیروز شوند. بسیاری از مخالفتهای احزاب و گروهها و شخصیتها در این دسته قرار می گیرد.

 3. انتقامجویی به دلیل نرسیدن به پست موردنظر

 برخی شخصیتها و گروهها نیز که گمان می کردند پست ها در دولت احمدی نژاد نیز همانند برخی دولتهای سابق به صورت شرکت سهامی خاص یا عام تقسیم می شود؛ از این رو انتظار داشتند به دلیل چند اظهار نظر یا مصاحبه به نفع آقای دکتر احمدی نژاد در انتخابات، به وزارت خاصی که چشم دوخته بودند، برسند. ولی زمانی که این انتظار برآورده نشد، بی درنگ پرچم مخالفت برافراشتند و به هر مناسبتی، عملکرد دولت را زیر سؤال می برند. این افراد در برخی موارد، انتقام جویی خود را تا حدی پیش بردند که دولت اصولگرا و مورد حمایت خاص رهبری را ناکارآمدتر از دولت جبهه دوم خرداد معرفی می کنند!

 4. تغییر الگوهای حکومتی و آشکار شدن اشکالات برخی از دولتهای گذشته

 آقای احمدی نژاد در مدت کوتاه ریاست جمهوری در عرصه مدیریت کشور به اقداماتی دست زده که ادامه آن، دیگر زمینه ای برای گرایش به دولتهای قبلی و احزاب گذشته باقی نمی گذارد؛ زیرا دولت احمدی نژاد از کاخ سعدآباد به پاستور آمد به همین دلیل از اشرافیت و تجمل گرایی و خوی کاخ نشینان در این دولت خبری نیست. دولت احمدی نژاد دولتی نیست که در سعدآباد یا پاستور برای کل ایران تصمیم بگیرد. او تصمیماتش را برای هر استان و هر شهر در میان همان مردم و بر حسب شناخت ضرورتهای آن شهر و استان می گیرد. در دولت او از قبیله سالاری و خویشاوند سالاری و رانت فامیلی خبری نیست و در یک کلمه دولت صد فامیل نیست. دولت نهم مردم گرای مردم گریز نیست؛ این گونه نیست که از یک سو شعار مردم داری سر دهد و از سوی دیگر ریشه مردم را بخشکاند. دولت نهم به دنبال تشکیل حزب دولتی نیست که عمده وقت خود را تا پاسی از شب در دفاتر حزبهای خودساخته دولتی برای کسب قدرت بیشتر سپری کند. از این رو، بسیاری از مخالفتها با دولت نهم بدین سبب است که این دولت با این تغییر الگوهای حکومتی، اگر موفق شود، دیگر زمینه ای برای بروز و ظهور گرایشات سیاسی پیشین باقی نخواهد گذاشت.

 5. بازگشت به شعارهای اصلی انقلاب و احیای اندیشه های امام

 عمده ترین مخالفت با دولت نهم مربوط به این بخش است؛ چرا که این دولت با نصب العین قرار دادن فرمایشات نورانی حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری تلاش می کند منویات آن امام بزرگوار را جامه عمل بپوشاند و در واقع آنچه را که مردم برای آن انقلاب کردند -که همان تحقق ارزشهای اسلام است- محقق کند، میتوان به طور خلاصه این گونه فهرست کرد:

 برتری دادن محرومان و مستضعفان بر ثروتمندان و مستکبران، تلاش برای کاهش نرخ سود بانکی و در نهایت حذف ربا از سیستم بانکی، ایجاد و تقویت روحیه جهادی و بسیجی در عرصه های مختلف تصمیم گیری کشور، ترویج فرهنگ عدالت طلبی، تقویت بخش کشاورزی و اهمیت به آبادی روستاها، تقویت روحیه خودباوری در مردم به ویژه جوانان، کمک به پیشرفتهای علمی نخبگان و فرهیختگان، سخن گفتن از موضع قدرت و تحقیر استکبار جهانی به ویژه امریکای سلطه گر.

 مقام معظم رهبری نیز طی تحلیلی جامع مهمترین دلیل مخالفت با دولت نهم را در همین وجه پنجم تحلیل میکنند. ایشان در دیدار با طلاب و روحانیون مشهد فرمودند: «امروز در دولت جدید به رغم همهِ کارشکنی ها، این ارزشها سخن اول و حرف رایج شده و دولت صریحاً آن را بیان میکند و علت دشمنی ها چه کسانی که در داخل و چه در خارج هستند همین است که رئیس جمهور به طور صریح، به این ارزشها اظهار عشق و علاقه می کند. در داخل نیز، برخی نگاه می کنند آن جایی که این ارزشها پاس داشته می شود کجاست تا به آن حمله کنند و هر خط و حرکتی که علیه ارزشها باشد این افراد آن را دوست دارند.»

 نتیجه:

 مخالفان دولت نهم از نوع اول تا چهارم باید توجه داشته باشند گرچه انگیزه آنها با انگیزه دسته پنجم یکی نیست ولی عملاً خواسته یا ناخواسته در کنار دسته پنجم قرار گرفته و همگی هدفی را می زنند که دشمنان اسلام به خاطر بازگشت دولت به ارزشهای انقلاب و امام آن را هدف گرفته اند.

  *سردبیر هفته نامه پرتوسخن